Wednesday, April 03, 2013

ความหรรษามีคุณค่าที่เป็นธรรมชาติ ทิวทัศน์มิได้ดีที่มีมากหรืออยู่ไกล




สิ่งที่ให้ความสำราญไม่จำเป็นต้องมาก
ในบ่อน้ำเท่าชามอ่าง
ระหว่างก้อนหินเท่ากำปั้น
ทิวทัศน์ภูเขาลำน้ำก็ครบครัน
ความซาบซึ้งในธรรมชาติไม่จำเป็นต้องไปไกล
ที่หน้าต่างหญ้าคา
ใต้หลังคาบ้านไม้ไผ่
สายลมแสงเดือนก็พอแก่ความสุขใจ


นิทัศน์อุทาหรณ์

หนึ่งบุบผาคือหนึ่งวิมาน

           ชายคนหนึ่ง ชอบสังเกตสรรพสิ่งและสร้างความเพ้อฝันอยู่ตลอดเวลา วันหนึ่ง เขาเพ่งพินิจพิจารณาทรายเม็ดหนึ่งอย่างละเอียดพบว่าโลกในทรายช่างกว้างใหญ่ไพศาลเหลือเกิน

            เมื่อไปเห็นดอกไม้สวยสดที่ปลูกอยู่บนกองทราย ก็ยิ่งรู้สึกว่าวิเศษเสียจริงๆ เขามองเห็นความสวยงามและความดีความชอบทั้งปวงอยู่ในนั้น ดอกไม้ดอกเดียวเป็นเหมือนดังวิมานแห่งหนึ่ง

            เขาจึงเขียนคำพังเพยไว้ว่า


" หนึ่งเม็ดทรายคือหนึ่งโลก
หนึ่งบุบผาคือหนึ่งวิมาน


           แน่นอน ดอกไม้และเม็ดทรายเป็นของเล็กๆ ในเมื่อในของเล็กๆ ยังสามารถจะค้นพบความวิเศษได้ดังนี้ นับประสาอะไรกับสิ่งอื่นๆ

           ชาวจีนสมัยโบราณมีความเห็นว่า สระน้ำเล็กๆ ถ้าเอาก้อนหินไปประดับไว้ไม่กี่อัน ปลูกต้นไม้เล็กๆ อีกสัก ๒- ๓ ต้น เราก็สามารถจะชื่นชมอยู่ได้ครึ่งค่อนวัน เราจะดูมันเป็นอะไรก็ได้ เป็นทิวทัศน์ เป็นธารน้ำพุ เป็นป่าไม้ มันจะเปลี่ยนแปลงไปร้อยสี่พันอย่างตามจินตนาการของเรา ซึ่งยากที่จะบรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือได้

          ในสมัยราชวงศ์ชิงมีนักอักษรศาสตร์คนหนึ่ง เมื่อเล็ก มีจินตนาการอันอุดม คืนวันหนึ่ง แสงสีเงินของดวงจันทร์สาดส่องไปทั่วพื้นปฐพี เขานอนไม่หลับ จึงออกไปในสวน ไปนั่งอยู่ข้างกองหินเล็กๆ บนกองดินมีหญ้าเขียวขึ้นอยู่เต็ม

          เขานอนหนุนต้นหญ้าเนินดิน คิดคำนึงไปว่า เขาได้พาตัวเข้าไปอยู่ในป่าใหญ่ ( ที่แท้คือหญ้า ) มีนกฝูงใหญ่บินว่อน ( ที่แท้คือยุง ) โผไปโผมาในระหว่างต้นไม้ โฉบขึ้นโฉบลง บ้างก็ไปทางซ้ายบ้างก็ไปทางขวา เขาคิดไปๆ รู้สึกมีความสบายใจจนตกอยู่ในภวังค์
   
          ทันใดนั้น ก็มีสัตว์ประหลาดตัวใหญ่มโหฬารตัวหนึ่งกระโดดแผล็วออกมาจากข้างเนินดิน อ้าปากงับเอานกพวกนั้นลงท้องไปทีละตัวๆ เขาตกใจกระโดดขึ้นมา ยั้งตัวไม่อยู่หกล้มหงายหลังไป เมื่อดูชัดๆ เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้น ที่แท้ก็คือเขียดเล็กๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น

          คนเราทุกคนล้วนแต่มีสมรรถนะจินตนาการเช่นนี้ด้วยกันทั้งสิ้น ลองสังเกตดูดอกไม้ที่ขึ้นอยู่ริมทาง หรือใบไม้แห่งที่ลอยอยู่ในคูคลอง ถ้าท่านสังเกตทันในการใช้จินตนาการ ก็จะสามารถพบสิ่งที่น่าสนใจที่ท่านไม่เคยสนใจมาก่อน

          ฉะนั้น แม้ท่านจะอาศัยอยู่ในบ้านซอมซ่อเล็กๆ ขอแต่ว่ามีลมเย็นพัดผ่าน มีเดือนเต็มสุกใส ท่านก็สามารถที่จะได้รับความสุขจากจินตนาการอันอุดมสมบูรณ์ของท่านเสมอไป





By หงอิ้งหมิง สมัยราชวงศ์หมิง ( สายธารแห่งปัญญา )

No comments:

Post a Comment