มีชายคนหนึ่งชอบขโมยไก่เพื่อนบ้าน และจะขโมยวันละตัวเป็นประจำ ถ้าวันไหนไม่ขโมยก็จะรู้สึกคันไม้คันมือทนไม่ได้ มีคนเจตนาดีได้กล่าวตักเตือนเขาว่า " เลิกเป็นขโมยเสียทีเถอะ ความประพฤติเช่นนี้มันผิดศีลธรรม "
ชายผู้นั้นฟังแล้วรู้สึกอยากจะเลิกเป็นขโมยอยู่เหมือนกัน เขาจึงตอบว่า " เอาล่ะ ข้าพเจ้าจะตัดสินใจกลับเนื้อกลับตัวเลิกประพฤติชั่ว แต่เรื่องขโมยนี้มันฝังลึกในสันดานเสียแล้วจะให้เลิกเสียในทันทีย่อมจะยาก เมื่อก่อนนี้ข้าพเจ้าขโมยไก่วันละตัว ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจะลดลงให้เหลือเดือนละตัว พอถึงปีหน้าก็คงจะเลิกขโมยได้ "
เมื่อรู้ว่าเป็นการกระทำที่ไม่ดีก็ควรรีบแก้ไขเสีย ทำไมจะต้องรอเอาไว้ปีหน้าเล่า ?
บันทึกใน " เมิ่งจื่อ "
มุมมองปรัชญา
นิทานเรื่องนี้ให้แง่คิดว่า คนเราเมื่อทำชั่วและก็รู้ว่าเป็นความชั่ว ก็ควรที่จะต้องกลับตัวเลิกทำในทันที ไม่ใช่ว่าลดปริมาณหรือจำนวนลงก็พึงพอใจเพราะความชั่วก็คือความชั่ว ความผิดก็คือความผิด ถ้าไม่แก้ไขในทันทีและจริงจังแล้ว การคิดแก้แบบนิทานเรื่องนี้ก็เท่ากับเป็นการหลอกคนอื่น
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment