เขียนหนังสือควรเรียบง่ายถึงจะก้าวหน้า
การฝึกตนควรเรียบง่ายจึงจะสำเร็จ
คำว่าเรียบง่ายมีความหมายสุดหยั่ง
ดั่งสุนัขเห่าในดงดอกท้อ ไก่ขันในดงหม่อน
นับเป็นทัศนียภาพแสนบริสุทธิ์
ส่วนวงเดือนบนหนองน้ำหนาวยะเยือก
นกกาเกาะบนต้นไม้โบราณ
แม้ภาพวาดฝีมือจะเลิศ
แต่กลับให้ความรู้สึกว่า
บรรยากาศช่างเงียบเหงาอ้างว้างยิ่งนัก
นิทัศน์อุทาหรณ์
ฝักถั่วใต้แสงอาทิตย์
จิตรกรมีชื่อเสียงคนหนึ่งรับอาสาวาดฝักถั่วให้กับฮ่องเต้ ฮ่องเต้จ่ายเบี้ยหวัดแก่เขาอย่างงดงาม และฝากความหวังไว้แก่เขาเป็นอย่างสูง หวังว่าเขาคงสามารถวาดงานที่เป็นหนึ่งไม่มีสองในโลกให้แก่พระองค์
แต่ฮ่องเต้รอแล้วรออีก รออยู่ถึง ๓ ปี จิตรกรคนนั้นจึงวาดได้สำเร็จในวันที่จิตรกรนำผลงานของตน ซึ่งเป็นฝักถั่วฝักหนึ่งที่เขาได้ใช้ความพยายามสร้างมันอย่างเต็มที่ถวายแด่ฮ่องเต้ เมื่อฮ่องเต้รับไปทอดพระเนตรแล้ว ฝักถั่วที่จิตรกรนั้นสร้างขึ้น ไม่แปลกอะไรกับนักวาดเขียนพื้นๆ ใช้สีมาวาดเท่านั้น ฮ่องเต้ผิดหวัง รับสั่งถามว่า
" ฝีมือท่านมีเท่านี้หรือ ? "
จิตรกรมีชื่อผู้นั้นทูลว่า " พระองค์อย่าทรงกริ้วไปก่อน ขอให้โปรดสร้างกำแพงสูง ๒๐ เชียะขึ้นบนกำแพง จะช่องว่างกว้าง ๘ นิ้ว รอเมื่อแดดออกจงนำฝักถั่วไปวางในช่องนั้น ก็จะรู้ว่าฝักถั่วนี้กับฝักถั่วอื่นๆ แตกต่างกันไกลลิบ "
ฮ่องเต้ทำตามคำแนะนำของจิตรกร
ภายใต้แสงอาทิตย์แผดจ้าฝักถั่วนั้นก็ดูมีชีวิตชีวาเหมือนของจริง ฮ่องเต้จึงทรงสำนึก ประทานรางวัลให้แก่จิตรกรคนนั้นอย่างไม่อั้น
แท้ที่จริงนั้น สรรพสิ่งอันประณีตหนึ่งใดก็ดี รูปลักษณ์ที่ปรากฎอยู่ภายนอก มิได้แตกต่างอะไรกับสรรพสิ่งธรรมดาสามัญ เป็นของ " หยาบ " เช่นเดียวกัน นอกเสียจากว่า เราจะพินิจพิจารณามันด้วยความถี่ถ้วน
คำว่า " หยาบ " มีความหมายลึกล้ำ เช่นกวีบทหนึ่งที่ยังมิได้ขัดเกลา การทำความดีโดยมิได้ตั้งใจ เป็นต้น ในสายตาของเราล้วนแต่เป็นสิ่งที่ดีงามอย่างยิ่งทั้งนั้นเหมือนดัง " แดนดอกท้อ "
" แดนดอกท้อ " เป็นดินแดนอันแสนวิเศษ ปากทางเต็มไปด้วยดอกท้อสีแดง กลีบมันร่วงปลิวไปตามลมน่าชมเป็นยิ่งนัก ในตำบลนั้นมีที่ราบกว้างใหญ่ มีนาเขียวชะอุ่ม มีหมู่บ้านตั้งเรียงกันเป็นระเบียบมีหนองน้ำใสสะอาด รอบหนองน้ำนั้นเต็มด้วยต้นหม่อนและไผ่เขียว
ทางเดินเล็ก บนคันนาก็ไปได้ทุกสารทิศ เสียงสุนัขเห่าไก่ขันได้ยินไปทุกหนแห่ง ผู้ชายและผู้หญิงต่างขยันขันแข็ง ทุกๆ คนดำรงชีวิตอยู่ด้วยความสงบสุข นี่ก็คือ แดนสุขาวดีในอุดมคติของเถายวนหมิงมหากวีลูกทุ่งแห่งราชวงศ์จิ้นบนดินแดนสุขาวดีแห่งนี้ ทุกๆ คนล้วนแต่อ่อนโยนน่าคบค้า ต่างเปิดเผยจริงใจต่อกัน บริสุทธิ์เรียบง่ายไม่มีอุปนิสัยร้อยเล่ห์พันเหลี่ยมเหมือนพ่อค้าเลย
สถานที่ซึ่งดีแสนดีเช่นนี้ ถ้าเป็นไปได้ เราทุกคนล้วนอยากจะอพยพเข้าไปอยู่ด้วยกันทั้งสิ้น
เราทุกคนล้วนแต่ชอบความดีงามกันทั้งนั้น และล้วนแล้วแต่ไขว่คว้าแสวงหาความสวยงามกันทุกคน แต่ไม่ควรลืมว่าความเรียบง่ายก็คือความสวยงาม
แต่ถ้าเป็นการเสกสรรค์ปั้นแต่ง การใช้หินจำลองมาประดับประดาจงใจเขียนบทประพันธ์ที่เล่นสำนวน ทำอะไรที่เป็นการเสแสร้งสักอย่างหนึ่งนั่นก็จะห่างเหินไปจากความบริสุทธิ์เรียบง่าย ห่างเหินไปจากพลังชีวิต ซึ่งก็จะปรากฎความเสื่อมโทรมอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวในไม่ช้า
By หงอิ้งหมิง สมัยราชวงศ์หมิง ( สายธารแห่งปัญญา )
No comments:
Post a Comment