สลักแคมเรือเพื่องมดาบ
มีชาวเมืองฉู่คนหนึ่งนั่งเรือข้ามฟาก เนื่องจากเผลอตัวไม่ระมัดระวังดาบที่คาดเอวจึงหล่นลงน้ำไปในขณะที่เรือแล่นอยู่กลางแม่น้ำ
ชายคนนั้นรีบสลักเครื่องหมายไว้ที่แคมเรือตรงที่ดาบหล่นทันที
คนที่นั่งมาในเรือลำเดียวกันเห็นเช่นนั้นก็ประหลาดใจ จึงถามเขาว่า " ท่านสลักเครื่องหมายไว้ทำไม ? "
ชายผู้นั้นตอบว่า " เรื่องนี้สำคัญมาก เพราะดาบของข้าพเจ้าหล่นไปตรงที่ทำเครื่องหมายไว้นี้ "
อีกสักครู่ต่อมา พอเรือเข้าเทียบฝั่ง ชายผู้นั้นก็กระโดดลงไปในน้ำตรงที่เขาสลักเครื่องหมายไว้เพื่องมดาบของตนจ้าระหวั่น
ไม่ว่าใครต่างก็รู้ดีว่า เรือนั้นเคลื่อนที่ แต่ดาบที่หล่นลงน้ำนั้นหาได้เคลื่อนที่ตามเรือมาไม่ ฉะนั้นการทำเครื่องหมายไว้ที่แคมเรือเพื่องมดาบจึงเป็นการกระทำที่โง่เขลายิ่งนัก
บันทึกใน " หลี่สื้อชุนชิว "
มุมมองปรัชญา
คนที่โง่ขนาด " สลักแคมเรือเพื่องมดาบ " นั้น ในโลกนี้คงหายาก แต่เมื่อคิดดูให้ดีอีกทีก็อ่จจะรู้สึกว่าการสลักเครื่องหมายไว้ที่แคมเรือนั้นย่อมจะเห็นถึงความโง่เขลาเบาปัญญาได้ไม่ยาก แต่การที่คนเราสลัก " เครื่องหมาย " บางอย่างไว้ในสมองของตน ย่อมเป็นเรื่องที่เห็นหรือรู้สึกได้ค่อนข้างยาก
สิ่งทางภววิสัยนั้นย่อมมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ แต่ " เครื่องหมาย " ชนิดต่างๆ ที่คนเราสลักไว้ในสมองของตน เช่น ความเชื่อทางไสยศาสตร์ ความงมงาย อคติ สูตรตายตัวและประสบการณ์เก่าๆ เป็นต้น มันจะเป็นเครื่องผูกมัดความคิดของเรา ทำให้ความคิดด้านอัตวิสัยกับความเป็นจริงทางภววิสัยไม่สอดคล้องกันสภาพเช่นนี้ย่อมคล้ายกับ " สลักแคมเรือเพื่องมดาบ " เหมือนลูกฝาแฝด
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment