Saturday, January 18, 2014

แม้หวังจะเก่งกล้า จงฝนทั่งให้เป็นเข็ม




ด้ายเลื่อยไม้ขาด
น้ำหยดหินทะลุ
ผู้แสวงหาความรู้พึงค้นคว้าด้วยความพยายาม
น้ำไหลกลายเป็นคู
แตงสุกขั้วก็หล่น
ผู้พบสัจจะจักปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ

นิทัศน์อุทาหรณ์



หลวงจีนจนกับหลวงจีนรวย

           กาลครั้งหนึ่ง ที่ชายแดนของเสฉวนซึ่งอยู่ห่างไกล มีหลวงจีนอยู่สองรูป รูปหนึ่งจน รูปหนึ่งกลับมีเงินมากมาย

           หลวงจีนจนพูดกับหลวงจีนรวยว่า " ข้าพเจ้าคิดอยากจะไปไหว้พระที่ทะเลใต้ ท่านเห็นเป็นอย่างไร ? "

          หลวงจีนรวยหัวเราะว่า " ท่านจะอาศัยอะไรไปในที่อันแสนไกลนั้น ? "

          หลวงจีนจนตอบว่า " มีกระติกน้ำสักใบหนึ่ง บาตรอีกลูกหนึ่งก็ใช้ได้ "

           หลวงจีนรวยกล่าวว่า " ท่านรู้หรือไม่ว่าหลายปีมานี้ ข้าพเจ้าคิดจะจ้างเรือสักลำให้นำข้าพเจ้าไปยังทะเลใต้ แต่จนบัดนี้ ความหวังตั้งใจของข้าพเจ้าก็ยังไม่สมปรารถนา ท่านอาศัยแต่กระติกน้ำใบเดียวและบาตรลูกเดียวก็คิดจะไปให้ถึงทะเลใต้เชียวหรือ ? "


           ปีรุ่งขึ้น หลวงจีนยากจนก็กลับมาจากทะเลใต้ เล่าสภาพการไหว้พระที่ทะเลใต้ให้หลวงจีนรวยฟัง หลวงจีนรวยฟังแล้วก็รู้สึกอับอายจนไม่กล้าเงยหน้า

           จากเสฉวนไปถึงทะเลใต้เป็นระยะทางไกลถึงหลายพันลี้ แม้ว่าจะมีเงินจ้างเรือให้นำไป หลวงจีนรวยก็ยังไม่สามารถจะทำได้ แต่หลวงจีนจนที่บิณฑบาตไปตลอดทาง กลับบรรลุถึงความมุ่งมาดปรารถนาของตนได้สำเร็จ

           นิทานเรื่องหลวงจีนจนกับหลวงจีนรวยนี้ เฝิงตวนซู่กวีคนหนึ่งในราชวงศ์ชิงเล่าให้พวกเราฟัง

           แน่นอน เฝิงตวนซู่มิใช่ต้องการเล่านิทานให้เราฟังเท่านั้น เขายังต้องการจะบอกแก่เราว่า

          " เรื่องทั้งหลายในโลกนี้ ไม่มีอะไรที่เรียกว่ายากหรือง่ายเลย ขอแต่พยายามทำไป แม้ว่ายากก็จะกลายเป็นง่าย ถ้าหากไม่พยายาม แม้จะเป็นเรื่องง่ายแสนง่ายก็จะกลายเป็นเรื่องยากแสนยากไป ! "

          การแสวงหาความรู้ของคนเรามียากมีง่ายด้วยหรือเปล่า ?

          แน่นอน ขอแต่ยอมศึกษาด้วยความมุมานะ ถึงแม้ว่าจะยากเย็นแสนเข็ญสักปานใดก็จะกลายเป็นเรื่องง่าย ถ้าหากไม่ยอมศึกษาด้วยความพยายามถึงแม้จะง่ายก็จะกลายเป็นเรื่องยากสุดเอื้อม

          เรื่องทั้งหลายในโลกนี้ ล้วนแล้วแต่อาศัยจิตใจที่ยืมหยัดอย่างแน่วแน่เท่านั้น ใช้เชือกมาแทนเลื่อย ท่านอาจจะรู้สึกว่าน่าหัวเราะ แต่ความจริงมันไม่ใช่เรื่องน่าขำเลยสักนิดเดียว ที่แท้นั้น ขอแต่ท่านเลื่อยอยู่ไม่หยุด ไม้แม้จะแข็งเท่าแข็ง ก็อาจจะถูกเลื่อยขาดไปสักวันหนึ่งจนได้

           น้ำหยดหินทะลุ ท่านก็คงจะเคยเห็นมาแล้ว น้ำหยดติ๋งๆ ลงบนแผ่นหิน เมื่อเวลานานเข้า หินนั้นก็ยากที่หลีกเลี่ยงจากการทะลุทะลวงเป็นรูไปได้

           การแสวงหาความรู้ก็ควรจะเป็นเช่นนี้ไม่ควรจะเรียกร้องให้เร็วขอแต่ใช้ความพยายามอย่างไม่เหนื่อยหน่าย พยายามอยู่ทุกเช้าค่ำย่อมจะเป็นดังคำภาษิตที่กล่าวไว้ว่า " เมื่อน้ำไหลก็จะกลายเป็นคู เมื่อแตงสุกขั้วก็จะหลุดหล่น " ความพยายามนั้นก็จะประสบความสำเร็จในที่สุด

          เฉกเช่นคนทำความดีไม่ต้องการผลตอบแทน แต่การตอบแทนที่ดีย่อมจะมีมาสักวันหนึ่ง ผู้ที่สำนึกในสัจจะย่อมจะไม่ร้อนรนกระวนกระวาย หากจะผ่อนปรนไปตามธรรมชาติให้อาณาจักรแห่งความสวยสดงดงามก้าวเข้ามาหาเราเอง






By หงอิ้งหมิง สมัยราชวงศ์หมิง ( สายธารแห่งปัญญา )



No comments:

Post a Comment